عمل مجدد تعویض مفصل لگن
آیا عمل مجدد تعویض مفصل لگن نسبت به عمل اولیه دشوارتر می باشد؟
این عمل چگونه و با استفاده از چه تکنیک هایی انجام می گیرد؟
در ادامه با ما همراه باشید تا در رابطه با عمل مجدد تعویض مفصل لگن مطالبی را خدمتتان ارائه دهیم.
بیشتر عمل های جراحی تعویض مجدد مفصل لگن از عمل های اولیه مشکل تر هستند. بعد از جراحی مفغصل لگن اولیه، بافت های چسبنده در اطراف محل زخم شکل می گیرند که این بافت های اخیر از عضلات و کپسول های مفصل در حالت طبیعی، سفت تر است. همین بافت ها هستند که آناتومی و ساختار طبیعی را بر هم می زنند. بنابراین تشخیص آناتومی و محل های برش جراحی، در عمل بار دوم، سخت تر خواهد شد.
در صورت استفاده جراح از اپروچ خلفی، عصب سیاتیک ممکن است در بافت چسبنده حاصله از عمل جراحی اولیه، پنهان باشد و بنابراین باید دقت بیشتری را برای یافتن چنین ساختارهایی به خرج داد. به دلیل نیاز به دسترسی به مفصل لگن، برش بزرگتری مورد نیاز است و بافت های بیشتری باید از هم جدا شوند تا بتوان مفصل را به خوبی رویت کرد و اجزای پروتز را تشخیص داد و خارج کرد و یا از روش استئوتومی جهت دستیابی به جزء فمورال پروتز استفاده کرد.
چه اجزایی در عمل مجدد تعویض مفصل لگن نیاز به تعویض دارند؟
در یک عمل مجدد تعویض مفصل لگن ممکن است فقط یکی از اجزای پروتز فقط نیاز به تعویض داشته باشند. مثلا فقط نیاز به تعویض پوشش پلی اتیلن کاسه باشد. گاهی اوقات هم ممکن است نیاز به تعویض چندین قطعه با هم باشد مثلا سر استخوان ران و حفره کاسه هر دو مورد تعویض قرار گیرند. در برخی موارد نیاز به جدا کردن اجزای پروتز استخوان اطراف وجود دارد. گاهی هم جدا کردن سیمان جهت درآوردن پروتز و تخلیه کانال مرکزی استخوان ران، مورد نیاز است. تمام این کارها نیازمند ابزار جراحی جدیدی هستند تا دسترسی به عمق بافت استخوان لگن را فراهم کنند. دریل های با سرعت بالا جهت جداسازی سیمان از بافت استخوان مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین امواج ماوراء صوت دیگر ابزار مناسب جهت خارج کردن سیمان از محل عمل است. این امواج سیمان را می شکنند اما بر بافت استخوانی تاثیری ندارند.
تکنیک های موثر در عمل مجدد تعویض مفصل لگن چیست؟
عمل مجدد تعویض مفصل لگن، به تکنیک پیشرفته ای نیاز دارد. هم سختی جراحی لگن بیشتر بوده و هم مدت زمان عمل جراحی لگن طولانی تر است.
جدا کردن و خارج کردن سیمان از استخوان بسیار دشوار است. در مواردی که ستون طولانی سیمان درون کانال مرکزی استخوان ران وارد شده است، احتمالا امکان خارج کردن آن از مسیر معمول مقدور نبوده و باید قسمتی از استخوان از محل پایین تر از سیمان خارج شود تا بتوان به سیمان دسترسی پیدا کرده و آن را خارج کرد.
در یک تکنیک دیگر که extended trochanteric osteotomy نامیده می شود، برش بزرگتری در استخوان ران ایجاد می شود تا کل لوله سیمانی رویت شود. بعد از انجام عمل، برش استخوان باید سیر کلاژ شود که این امر به وسیله سیم ها و پلاک های فلزی که در اطراف استخوان ران کار گذاشته می شود انجام می گیرد. ممکن است گاهی اوقات جهت تقویت استخوانی که اطراف کانال مرکزی ران وجود دارد، آلوگرافت به صورت قطعات ریز استخوان، داخل کانال مرکزی قرار داده شده و فشرده می شوند. این تکنیک impaction grafting نام دارد. به طرف مشابهی از این روش می توان در حفره استابولوم هم استفاده کرد.
آیا عمل تعویض مجدد مفصل لگن نیاز به تصویربرداری دارد؟
بر طبق مشکلات بیمار مورد نظر، یک یا تعداد زیادی از تکنیک های جراحی ممکن است مورد استفاده قرار گیرند. در حین استفاده از ابزار جهت خارج کردن سیمان استخوانی ممکن است از تصویربرداری رادیولوژی یا C-ARM جهت رویت وضعیت ابزار در استخوان، استفاده کرد. اگر چه خروج پروتز همواره با دقت خاصی انجام می شود اما احتمال شکستگی در استخوان ران و یا کاسه لگن وجود دارد. همچنین کارگذاری پروتز جدید با توجه به تغییر آناتومی مفصل لگن، امری بسیار دشوار است.
انجام برش های وسیع تر اصلاحی در استخوان و یا پیوند استخوان هم بر مشکلات قبلی می افزاید. علاوه بر اینها زخم بزرگتری بعد از عمل جراحی مجدد باید دوخته شود و این یعنی: افزایش مدت زمان عمل جراحی تعویض مجدد مفصل لگن در مقایسه با عمل جراحی اولیه.
نتیجه گیری
همانطور که بیان کردیم عمل مجدد تعویض مفصل لگن نسبت به عمل اولیه تعویض مفصل لگن دشوارتر می باشد و ضروری است تا این عمل توسط متخصص ارتوپدی باتجربه و حاذق انجام گیرد تا بهترین نتایج حاصل شوند.
